I biri i dijetarit të madh Abdulkadir Gejlanit ishte më shumë orator se i ati. Sa herë që i biri predikonte në podiumon e hytbes, nuk qante asnjëri dhe sa herë që predikonte ai, qanin të gjithë me dënesë. Një ditë, i biri i tha babait të tij: “Unë jam më orator se ti, por kur predikoj unë askush nuk qan, ndërsa kur predikon ti, që të gjithë shkarkohen në të qara.”

Babai i përgjigjet: “O biri im, unë kur predikoj bëj nijet që të fitoj kënaqësinë e Allahut dhe Ai ia hap zemrat atyre, kurse kur predikon ti ke për qëllim që të bësh njerëzit të qajnë dhe Allahu ua mbyll zemrat atyre…”