Islami ka ardhur si një mesazh ekuilibri dhe drejtësie, që synon të vendosë harmoninë në univers përkundër të gjitha llojeve të teprimit. Në përballjen me të këqijat, ai nuk e sheh, as padrejtësinë të këndshme, duke iu përulur krejt pasiv dhe i plogësht, e aq më pak duke ulëritur se jam duke u përballur me vetë padrejtësinë, por duke zbatuar gjithfarë padrejtësish apo duke e tepruar me sjelljet e tij, çka çon njëfarësoj po në padrejtësi. Kur i duhet, besimtari di të jetë një kështjellë e pamposhtshme, duke ditur si të qëndrojë përballë padrejtësisë si një krah i papërkulshëm dhe duke bërë çdo përpjekje të nevojshme, pa iu frikësuar kurrgjëje, për të ngritur të vërtetën në piedestal. Megjithatë, në kuptimin e tij të përgjithshëm, ai është përherë i drojtur dhe i thjeshtë përballë Allahut (xh.xh.), me sjelljen e tij të përjetshme të karakterizuar prej mëshirës, keqardhjes dhe butësisë.