Shkrimtari shqiptar Rudi Erebara u shpall fitues i një prej 12 çmimeve europiane për Letërsinë 2017, me librin “Epika e yjeve të mëngjesit”.

Çmimi i shpallur sot në Bruksel u dha nga Komisioni Europian për nxitjen e dialogut ndërkulturor.

“Epika e yjeve të mëngjesit” është pa dyshim një nga romanet më të rëndësishme të letërsisë shqipe, i shkruar në Shqipëri në tri dekadat e fundit, së paku. Rudi Erebara jep me romanin e tij “Epika e Yjeve të Mëngjesit” një dëshmi të rrallë artistike, thellësisht realiste, se si ndodhën këto drama në jetën e njërit prej popujve më vitalë të kontinentit europian, të cilin fati i keq e shtyu drejt vetëshkatërrimit më cinik

Rudi Erebara ka lindur në vitin 1971. Ai është poet, romancier dhe përkthyes. Pas diplomimit në 1995 në Akademinë e Arteve të Bukura, ai filloi karrierën si analist politik, gazetar në disa gazeta kombëtare dhe si kryeredaktor. Ai është autor i dy librave të poezisë, Fillon Pamja (1994) dhe Lëng argjendi (2013). Dy romanet e tij janë Vezët e thëllazave (2010) dhe Epika e Yjeve të mëngjesit, 2016.

Romani “Epika e yjeve të mëngjesit”

Romani është një dëshmi për fatin e Sulejmanit, një piktor shqiptar i punësuar në kompaninë e dekorimit shtetëror në kryeqytetin e Shqipërisë. Një çështje teknike që ndodhi në 16 tetor 1978, ditëlindja e diktatorit shqiptar Enver Hoxha, i atribuohet atij nga Shërbimi i Sigurisë Shtetërore. Rreth kësaj kohe, Shqipëria është gati të shkëpusë marrëdhëniet e saj me Kinën komuniste Mao. Gjithashtu më 16 tetor 1978, Józef Wojtyła, një prift nga Polonia komuniste, bëhet Papa Gjon Pali II në Vatikan. Në mbrëmjen e 16 tetorit, një dush i rëndë i lan shkronjat e sloganeve të shkruara nga kompania e dekorimit shtetëror në të kuqe të thellë, simbol i gjakut që u derdh gjatë luftës për liri nga luftëtarët komunistë. Edhe pse festimet mbarojnë, siguria e shtetit, nën urdhërat e drejtpërdrejtë të diktatorit komunist, fillon kërkimin e autorëve, megjithëse asnjë autor nuk mund të ekzistojë. Sulejmani është një njeri i veçuar duke qëndruar në anën tjetër të hendekut të luftës klasore, të konceptuar dhe me fanatizëm të kryer nga komunistët në pushtet. Ndërsa ai mendon se po veçohet si viktimë, Sulejmani përpiqet të ndryshojë emrin e tij në Edmond. Ai gjithashtu bën një pikturë që tregon disa partizanë rreth një zjarri. Kjo shihet si një arsye e mirë për Sulejmanin që të ndëshkohet./ATA/